C. J. Simister Bystrzaki Jak rozwinąć niezwykły umysł twojego dziecka Wydawnictwo ESPRIT, Rok wydania: 2012, ISBN: 9788361989516

fragmenty: WPROWADZENIE Jasna przyszłość dla Twojego dziecka: Ukryte sekrety sukcesu Kluczowa rola rodziców Czego nie należy mylić z myśleniem Do czego dążyć Trzy najlepsze wskazówki

WPROWADZENIE

Trzy najlepsze wskazówki

1. Bądź przykładem we wszystkim, również gdy popełniasz błędy!

Myśl, że dzieci pilnie obserwują dorosłych, głównie rodziców, może być dość niewygodna. Naśladują ich język, nawyki oraz zachowania, dlatego podstawowa i najważniejsza rada dla rodziców brzmi: staraj się dawać jak najlepszy przykład opisanych wyżej cech.
Jednym ze sposobów, by tego dokonać, jest wykonywanie z dziećmi ćwiczeń. Przedstaw je dzieciom jako atrakcyjne, nowo odkryte gry, które sam pragniesz wypróbować. Udowodnisz im, że poszerzanie zdolności myślenia może sprawić przyjemność każdemu, a dzieciom spodoba się fakt, że przy tego rodzaju ćwiczeniach to nie zawsze rodzicie są autorami najciekawszych pomysłów.

Co więcej, jeśli jesteś chociaż trochę do mnie podobny, być może zauważysz w którymś momencie korzystną zmianę we własnym myśleniu...

2. Chwal za duże postępy, a nie za przemądrzałość

Dzieci bardzo często mocno przeżywają to, czy uda im się spełnić czyjeś oczekiwania. Nasza wiara w siebie jest silnie kształtowana przez nasze wyobrażenia o tym, co inni o nas myślą.

Konsekwencje tego faktu są dość zdumiewające, a mianowicie: sama wiara we własne dzieci jest niezwykle istotna. Uwierz w ich kreatywność i zdolność przedstawiania interesujących pomysłów. Uwierz, że zawsze zadają ciekawe pytania, czynią oryginalne uwagi, świetnie sobie radzą z podejmowaniem mądrych decyzji w trudnych sytuacjach, posiadają umiejętność rozwiązywania problemów i są zdolne do przedstawienia innowacyjnych rozwiązań, które Tobie nie przyszłyby do głowy. Uwierz, że jeśli dzieci tego nie potrafią to dlatego, iż wciąż jeszcze się rozwijają, uczą, próbują, a nie dlatego, że przeceniłeś ich możliwości.
Wiara w dzieci umocni ich pewność siebie, pomoże im dorastać w przekonaniu, że są istotami zdolnymi do twórczego myślenia, które pewnego dnia staną się dorosłymi o niezwykłych umysłach.

 źródło: photogenica.pl

Jednak tutaj pojawia się pewna trudność. Często popełnianym błędem jest kładzenie nadmiernego nacisku na rozwój pewności siebie i jednoczesne zaniedbanie innych, przeciwstawnych, aczkolwiek potrzebnych cech czyli dyscypliny oraz skromności. Podziwianie i chwalenie wszystkiego, co dziecko mówi, najprawdopodobniej poskutkuje wychowaniem zbyt pewnego siebie, przemądrzałego małego „potwora”, przekonanego, iż jego zdanie jest cenniejsze niż czyjekolwiek inne.

Należy zachować umiar. W początkowym okresie rozwoju, w którym dzieci stają się niezależnymi „myślicielami”, mają one rację. W efekcie ich pomysły, sugestie i teorie należy traktować z największą troską. Bezlitosna ocena słuszności uwag dziecka w zestawieniu z dobrze przemyślaną teorią należącą do osoby dorosłej zniechęci je na resztę życia. Warto pamiętać także, że zwyczajne „brawo, synku” wzbudzi samozadowolenie dziecka, ale z pewnością nie wzmocni u niego pożądanych cech charakteru.