Zbawienie dla wszystkich

ZBAWIENIE DLA WSZYSTKICH

Okres Adwentu, który przeżywamy, kieruje nasze myśli ku zbawieniu, ale równocześnie uczula nas na szczególny aspekt tego zbawienia, jakim jest pewność, że ono wnet nadejdzie. Nasze oczekiwanie stać się ma bardziej natarczywe. Czy przeżywany obecnie Adwent nas tego choć w jakimś stopniu nauczył?

Zbawienie jest to osiągnięcie dobra i uwolnienie od zła. Zbawienie jest przedmiotem wielu ujęć poznawczych, mówią o nim różne religie i systemy filozoficzne, głoszą je rozmaite kierunki duchowości, a także ruchy zmierzające do przebudowy świata, prądy ideologiczne i polityczne partie. W tym jednak chórze mówiących o zbawieniu nie ma jednomyślności i dlatego możemy mówić o bardzo różnych koncepcjach zbawienia. Wszystkie one będą różnić się między sobą odmiennymi odpowiedziami na trzy podstawowe pytania: 1. Co jest dobrem, a co jest złem?; 2. Kto dokonuje zbawienia?; 3. Jak zbawienie się dokonuje?

Różne odpowiedzi na te pytania charakteryzują rozmaite koncepcje zbawienia, a różnorodnych odpowiedzi w historii myśli ludzkiej dano niezmiernie wiele. Nas interesuje koncepcja biblijna i przejdziemy do jej odpowiedzi na poszczególne wyżej postawione pytania.

Biblia ukazuje, że największym i prawdziwym dobrem dla człowieka jest wejście we wspólnotę z Bogiem, a konsekwentnie złem jest zerwanie związków z Bogiem, które w teologicznym języku nazywamy grzechem.

Według Biblii jedynym dokonującym zbawienia, czyli tym, kto może obdarować człowieka dobrem, a więc przygarnąć go do Siebie, jest Bóg. Człowiek ma odpowiedzieć Bogu na Jego wyjście ku człowiekowi, ale sam we wspólnotę Bożego życia o własnych siłach wejść nie potrafi. Bóg jest zatem jedynym Zbawicielem, a zbawienie w tej koncepcji to przede wszystkim przygarnięcie człowieka przez Boga, wprowadzenie go we wspólnotę z Bogiem, obdarowanie Bożym życiem.

Tak pojęte zbawienie Biblia ukazuje jako dokonujące się w historii i poprzez historię człowieka. Bóg wkracza w konkretne momenty ludzkiej historii i przyciąga człowieka do Siebie, a także kieruje ku nawróceniu, aby odciągnąć od grzechów, przez wydarzenia tej historii. Najważniejszą interwencją zbawczą Boga w historii ludzkości było przyjście na ziemię wcielonego Syna Bożego, ale Bóg ukazany jest w Biblii jako Zbawca od stworzenia świata aż do powtórnego przyjścia Chrystusa na końcu dziejów zbawienia. Historia bowiem ludzka, wypełniona zbawczymi interwencjami Boga staje się historią zbawienia, a jej kulminacyjnym punktem jest dzieło Chrystusa.

Fragment pochodzi z książki: ks. Tomasz Jelonek Rozważania adwentowe ISBN: 978-83-7720-251-7 wyd.: Wydawnictwo PETRUS 2016

W dzisiejszej liturgii słowa prorok zapowiada, że tak pojęte zbawienie stanie się udziałem wszystkich narodów, które mają przyjść do Świętej Góry i Bożego domu modlitwy. Obie te rzeczywistości są synonimem przymierza z Bogiem, a zatem dla wszystkich narodów, a konsekwentnie dla wszystkich ludzi jest droga do zbawienia przez przymierze z Bogiem, a przymierze z jednej strony jest obietnicą przygarnięcia przez Boga, a z drugiej strony zobowiązaniem do zachowania praw, jakie Bóg nadał zawierając z ludźmi przymierze.

Te prawa mamy przede wszystkim rozpoznać z nauczania Jezusa, który o swoim nauczaniu powiedział w dzisiejszej Ewangelii: mówię to, abyście byli zbawieni.

Wdzięczni Bogu za to objawienie, nie możemy marnować tak wielkiej szansy. Nie nasze bowiem zapatrywania i wymysły mogą nas doprowadzić do zbawienia, ale posłuszne przyjęcie tego, co nam zostało przez Boga objawione. Postawmy sobie zatem bardzo poważne pytanie o wypełnianie objawionej woli Boga, a jeśli odpowiedź okaże się niewystarczająca, skorzystajmy z adwentowego pojednania się z Bogiem, który nas miłuje i pragnie zbawić.

opr. ab/ab