II niedziela zwykła A

Iz 49,3.5-6; 1 Kor 1,1-3; J 1, 29-34

Duchu Święty, przyjdź!

Jezu, z Twoją pomocą rozpoczynam rozważanie tekstu biblijnego, który Kościół podaje na II Niedzielę Zwykłą.

Słowa Boga, skierowane do Izraela, odnoszą się do Kościoła, który jest Nowym Izraelem. Zadaniem więc Kościoła jest głosić Ewangelię wszystkim narodom.

Obecnie na świecie wielu ludzi słyszało już Ewangelię o Jezusie Chrystusie. Nie ma kraju, gdzie nie byłoby głoszone zbawienie. Istnieją wprawdzie jeszcze państwa, gdzie część ludzi nie słyszała o Chrystusie, z czasem jednak zostanie ten problem rozwiązany poprzez wytrwałą pracę misjonarzy.

Różnie poprzez wieki te „krańce ziemi” pojmowano. Dla pierwszych chrześcijan krańcem ziemi od zachodu było wybrzeże Hiszpanii, a od wschodu Indie. Później, wraz z poznawaniem nowych lądów ze zdobywcami przybywali misjonarze, którzy zaczynali pracę misyjną. Doskonałym przykładem jest Ameryka Południowa, obecnie w wysokim procencie katolicka.

Misjonarzy głoszących słowo Boże powinniśmy wspierać zwłaszcza modlitwą. Jej najbardziej potrzebują. Ważna jest dla nich także pomoc materialna, finansowa.

Poprzez dzieła ewangelizacji mogą oni doprowadzić do tego, że „krańce ziemi” usłyszą o Ewangelii i przyjmą ją z radością.

Przemyślę w tym tygodniu:

1. Czy modlę się za misjonarzy?

2. Czy wspieram ich w miarę możliwości materialnie?

3. Czy sam głoszę Chrystusa, będąc na co dzień świadkiem Ewangelii?

Powyższa refleksja została zaczerpnięta z książki Kajetana Rajskiego „Wsłuchani w Słowo. Refleksje na niedziele i święta roku A” (Biblos 2010)

opr. aś/aś