Spis treści i przedmowy
ISBN: 978-83-7318-688-0
wyd.: WAM 2007
Spis treści | Słowo do niniejszego wydania | Przedmowa do niniejszego wydania | 7 | Przedmowa do wydania z 1987 roku | 9 | Wykaz skrótów | 11 | Część pierwsza ESCHATOLOGIA POWSZECHNA NOWEGO TESTAMENTU | WSTĘP DO CZĘŚCI PIERWSZEJ | 15 | Eschatologia według porównawczej historii religii | 15 | Eschatologia Starego Testamentu w zarysie | 17 | Specyfika nowotestamentowej eschatologii: Chrystus a czas | 21 | "Warstwy" eschatologii Nowego Testamentu | 27 | Quaestiones disputatae eschatologii Nowego Testamentu | 32 | Podział eschatologii Nowego Testamentu | 33 | I. PARUZJA CHRYSTUSA | 35 | Termin | 35 | Droga od Dnia Jahwe do Dnia Chrystusa | 36 | Gatunek literacki opisów paruzji i zasady jego interpretacji | 41 | Zwiastuny (prodromy) paruzji | 42 | Dane o paruzji zawarte w Ewangeliach synoptycznych | 56 | Dane o paruzji z Dziejów Apostolskich | 66 | Paruzja Chrystusa według nauki św. Pawła | 68 | Paruzja Chrystusa według pism Janowych | 76 | II. POWSZECHNE WSKRZESZENIE UMARŁYCH | 85 | Tło starotestamentowe nauki o zmartwychwstaniu ciała | 85 | Specyfika nowotestamentowego ujęcia prawdy o powszechnym zmartwychwskrzeszeniu | 87 | Przegląd danych Ewangelii i Dziejów Apostolskich o powszechnym zmartwychwstaniu ciał | 89 | Doktryna św. Pawła o zmartwychwstaniu ciała | 96 | Końcowe dane Nowego Testamentu o zmartwychwstaniu ciała | 113 | III. POWSZECHNY SĄD OSTATECZNY | 116 | Specyfika ujęcia biblijnego | 116 | Starotestamentowe przesłanki sądu | 117 | Powszechny sąd ostateczny u Synoptyków | 120 | Janowe rozwinięcie teologii sądu | 123 | Sąd według kerygmatu apostolskiego | 125 | Wkład Pawłowy do teologii sądu | 126 | Sąd ostateczny w Apokalipsie | 131 | IV. NIEBO WIECZNYM RADOSNYM ŻYCIEM ZBAWIONYCH | 137 | Zbawienie | 137 | Życie wieczne | 140 | Radość | 142 | Niebo jako etap końcowy królestwa Bożego | 143 | V. WIECZNE PIEKŁO ODRZUCAJĄCYCH BOGA | 146 | Terminologia | 146 | Dane Synoptyków o piekle | 147 | Dane Janowe o wiecznym potępieniu | 153 | Dane Pawłowe o wiecznej zagładzie | 154 | Obrazy potępienia w Janowej Apokalipsie | 156 | VI. NOWE NIEBO I NOWA ZIEMIA CZYLI REINTEGRACJA KOSMOSU | 161 | Przesłanki starotestamentowe | 161 | Teksty Synoptyków o przemianie ostatecznej | 163 | Apokatastaza według kerygmatu apostolskiego | 165 | Wyzwolenie pojednanego z Bogiem stworzenia według św. Pawła | 166 | Piętrowa wizja nowego wszechświata po katastrofie | 171 | Powszechna nowość według Apokalipsy | 172 | Część druga ESCHATOLOGIA INDYWIDUALNA NOWEGO TESTAMENTU | WSTĘP DO CZĘŚCI DRUGIEJ | 179 | Zastrzeżenia metodologiczne | 179 | Biblijne założenia antropologii i eschatologii | 180 | Układ i bieg myśli niniejszego traktatu | 184 | I. BIBLIJNY OBRAZ ŚMIERCI CZŁOWIEKA I CHRZEŚCIJANINA | 187 | Aspekty śmierci w Starym Testamencie | 187 | Los pośmiertny człowieka według Starego Testamentu | 191 | Nowy Testament o śmierci człowieka i chrześcijanina | 196 | A. Nowy Testament o powszechnym prawie śmierci | 198 | B. Jezus wobec śmierci człowieka: słowa i czyny | 200 | C. Jezus, Mesjasz i Zbawca, w obliczu własnej śmierci | 202 | D. Zaczątkowa teologia śmierci Jezusa w opisach Ewangelistów | 205 | E. Teologia "zstąpienia Chrystusa do Otchłani" (1 P 3, 18-20) | 206 | F. Następstwa eschatologiczne śmierci i zmartwychwstania Chrystusa | 209 | G. Solidarność wiernych ze śmiercią Jezusa Chrystusa | 211 | II. SĄD JEDNOSTKOWY NASTĘPUJĄCYCH PO ŚMIERCI | 217 | Późny judaizm o losie dusz po śmierci | 218 | Nauka Jezusa o tym, co następuje po śmierci | 219 | Podteksty sądu u Apostołów | 226 | Dane Apokalipsy Janowej o wielokrotnej paruzji a sąd | 230 | Teologiczne wycieniowanie sądu Chrystusa w Czwartej Ewangelii | 232 | III. TRWANIE DUSZY OD ŚMIERCI DO PARUZJI | 238 | Zapewnienie Jezusa o nagrodzie czekającej po śmierci | 238 | Wypowiedzi Pawłowe o szczęściu zaraz po śmierci | 242 | Dane Apokalipsy Janowej o stanie po śmierci | 256 | A. Dusze męczenników żyją u Boga przed paruzją. . | 257 | B. Grono wybranych w niebie stale się zwiększa | 259 | C. Uroczyście się stwierdza szczęście zbawionych już teraz | 260 | IV. BIBLIJNE PODSTAWY NAUKI O STANIE POŚREDNIM (CZYŚĆCU) | 262 | Wnioski płynące z faktu złożenia przez Judę Machabeusza ofiary za poległych | 262 | Teksty Ewangelii synoptycznych na tle paralel z Talmudu | 266 | A. Odpuszczenie win w życiu przyszłym | 266 | B. Pośmiertne uiszczenie się z długu | 268 | C. Stopniowania kary pozagrobowej | 269 | D. Konieczność ostatecznego oczyszczenia | 270 | 3. Teksty Pawłowe | 273 | A. Wstawiennictwo na rzecz zmarłych | 273 | B. Zagadkowy sposób zbawienia jakby przez ogień | 275 | V. NA STYKU INDYWIDUALNEJ ESCHATOLOGII Z POWSZECHNĄ | 281 | 1. Założenia biblijne obu eschatologii | 282 | A. Chrystus a czas | 284 | B. Ambiwalencja eonu obecnego | 286 | 2. Continuum eschatologiczne | 296 | A. Continuum w chrystologii | 296 | B. Continuum w pneumatologii | 300 | C. Continuum w eklezjologii | 302 | D. Continuum w sakramentologii | 303 | 3. Pedagogia eschatologiczna Jezusa | 305 | Wnioski końcowe | 306 | Bibliografia | 307 | Indeks autorów | 313 | Indeks wyrazów semickich | 317 | Indeks wyrazów greckich | 318 | Indeks biblijny | 321 |
Ojciec Augustyn Jankowski OSB zmarł nagle w listopadzie 2005 r. w trak cie pracy nad nowym wydaniem Eschatologii Nowego Testamentu. Pozostawił po sobie dzieło w stanie zaawansowania, ale nieuporządkowane. Niektóre rozdziały istniały w kilku wersjach elektronicznych.
Miesiąc później Dyrektor Wydawnictwa WAM, ks. prof. dr hab. Henryk Pietras SJ, zwrócił się do mnie z prośbą o dokonanie prototypicznej redakcji tej monografii. Zgodziłem się bez wahania. W ten sposób mogłem częścio-wo spłacić dług wdzięczności, który zaciągnąłem wobec Ojca Augustyna; wspierał on mnie wielorako i bezinteresownie na przestrzeni ostatnich 20 lat.
Moje zadanie polegało na uporządkowaniu materiału w ramach rozdziałów, złożeniu rozdziałów w przyzwoitą całość, nadaniu całości jednolitego charakteru oraz na skorygowaniu nieścisłości w zakresie słownictwa hebrajskiego.
Stanąłem przed trudnym wyzwaniem i nie wiem, na ile udało mi się mu sprostać. Wszelka praca nad twórczością niedokończoną jest przedsięwzię- ciem nader ryzykownym. Starałem się przede wszystkim nie ingerować w styl Autora.
Ostatnia postać niniejszej książki wiele zawdzięcza p. Agnieszce Cabie, redaktorce wydania. Pani Agnieszka wzięła na siebie odpowiedzialność w zakresie języka greckiego. Dużo czasu poświęciła indeksom, a przede wszystkim nadała rozprawie literacki szlif.
W pierwszą rocznicę śmierci O. Augustyna
Bogusław Górka
Wznowienie mojej Eschatologii po przeszło dwudziestu latach następuje tym razem z inicjatywy o. Dyrektora naszego Wydawnictwa Tyniec, podejmującego ją w odpowiedzi na zapotrzebowanie wielu osób, które nie mogły już jej nabyć po zupełnym wyczerpaniu pierwszego nakładu wydanego staraniem Polskiego Towarzystwa Teologicznego w Krakowie. Nasze wydawnictwo odstąpiło trud wznowienia tej książki krakowskiemu Wydawnictwu WAM, któremu wdzięczny jestem za umieszczenie jej w serii „Myśl Teologiczna”.
W dwudziestoleciu tym ukazało się drukiem sporo cennych i obszernych publikacji na poszczególne tematy eschatologiczne oraz zwięzłych skrótów całego traktatu1. Jednak nowej katolickiej publikacji o rozmiarach dwuletniego kursu akademickiego całej eschatologii dotąd nie ma. To mnie uprawnia do podjęcia niniejszej próby. Ale ponieważ w biblistyce to dwudziestolecie zaznaczyło się znacznym postępem, stąd treść poprzedniego wydania otrzymała odpowiednie poszerzenie o te dane, które można było znaleźć na podstawie wydanych w tym czasie pozycji. Niektóre dawne dane należało wręcz poprawić.
Niech ta nowa próba lepiej uzasadni i spotęguje nasze wspólne z całym Kościołem tęskne wołanie: Przyjdź, Panie Jezu! (Ap 22, 20).
Kraków — Tyniec, w Dzień Zaduszny 2005
Autor
1 Bogaty ich wykaz podaje P. OstaŃski, Bibliografia biblistyki polskiej, 2 tomy, Poznań 2002.
(skrócona)
Na powstanie tej książki wpłynęły dwie potrzeby. Studenci Wydziału Teo logicznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i innych uczelni, słuchający niniejszego traktatu w ramach obowiązujących ich wykładów, nie mieli z czego przygotować się do egzaminu poza własnymi notatkami i moim bardzo sumarycznym skryptem. Niezapomniany mój profesor i swego czasu rektor Papieskiego Instytutu Biblijnego, późniejszy kardynał, Augustyn Bea powtarzał nam zasadę, że nawet najlepszy skrypt nie zastąpi książ-ki. Dlatego obecnie zastępuję skrypt książką.
Po wtóre — nie tylko studenci teologii chcą znać eschatologię. Dziś są nią zainteresowane szerokie koła laikatu. Zwłaszcza wielu braci odłączonych wręcz się nią pasjonuje, nierzadko polemizując w tym zakresie z wykładnią katolicką. Bez polemiki z nimi oprę się tutaj na danych samej tylko teologii biblijnej, nieposzerzonej o to, co ma nadto do powiedzenia dogmatyka, dają-ca pełniejszy obraz rzeczy ostatecznych, bo poszerzony o dane Tradycji i wy-siłek myślowy teologów. Dogmatyka już doczekała się u nas w kraju paru drukowanych pozycji, wykazanych w Bibliografii.
Podany tutaj naukowy wykład danych głównie Nowego Testamentu o sprawach ostatecznych — ludzkości i jednostek — niech służy tym, którzy bezstronnie chcą zgłębić Boże objawienie biblijne w tej sprawie.
Kraków — Tyniec, 13 lipca 1984
Autor
opr. aw/aw