Przemówienie podczas Synodu Biskupów 7.10.2008
1. Jak odczytywać Biblię i w jaki sposób uprawiać teologię, aby akt teologiczny odnalazł w Piśmie Świętym swój pierwiastek życiowy i spójność?
2. W zgłębianiu znaczenia tekstu biblijnego tłumacz powinien — zgodnie z zaleceniem Soboru — brać pod uwagę jego gatunek literacki i historyczne okoliczności, w jakich powstał. Innymi słowy, Biblia należy do literatury ludzkiej. Sobór dodaje, że wierny tłumacz będzie przywiązywał nie mniejszą wagę do spójności Pism Starego i Nowego Przymierza, jedności Pisma Świętego i Tradycji, i do analogii wiary.
3. Chrześcijańska hermeneutyka Pisma Świętego jest kluczem do katechezy i tylko ona nadaje jej jednolitą i scalającą strukturę teologiczną i antropologiczną.
4. Jeśli egzegeta i teolog nie są tą samą osobą, to wezwani są do wspólnego badania tekstu, jako uczniowie «jedynego Mistrza» (Mt 23, 10). Znaczenie Pisma Świętego jest teologiczne; teologia jest zgłębianiem znaczenia Pisma Świętego.
5. Z powodu «luki filozoficznej» ogranicza się egzegezę do opisywania historycznego i literackiego wymiaru tekstu lub wykłada się teologię bez żywego kontaktu z Pismem Świętym. W przypadku Biblii historia jest i literą, i duchem. Biblia nie została napisana po to, byśmy wiedzieli, co dokładnie się wydarzyło, ale byśmy sobie przyswoili to, co naprawdę się wydarzyło i co się wydarzy.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (12/2008) and Polish Bishops Conference