Historie, które łagodzą ból, przynoszą ukojenie i radość - przedmowa i spis treści
ISBN: 978-83-7505-198-8
wyd.: WAM 2009
| Spis treści | |
| SPIS TREŚCI | |
| Przedmowa | 5 |
| Tydzień 1 | |
| Myśleć o sobie samym? | 7 |
| Tydzień 2 | |
| Uczyć się! Uczyć! | 13 |
| Tydzień 3 | |
| Kto jest niepełnosprawny? | 18 |
| Tydzień 4 | |
| Dzieci przyczyniające trosk | 23 |
| Tydzień 5 | |
| Źli rodzice? | 29 |
| Tydzień 6 | |
| Rola do odegrania | 34 |
| Tydzień 7 | |
| Problemiki | 39 |
| Tydzień 8 | |
| Wygrana w lotka | 44 |
| Tydzień 9 | |
| Światła sygnalizacyjne | 50 |
| Tydzień 10 | |
| Uporanie się ze stratą | 54 |
| Tydzień 11 | |
| Uporanie się z winą | 59 |
| Tydzień 12 | |
| Biedna Doris! | 65 |
| Tydzień 13 | |
| Nałóg i pustka | 69 |
| Tydzień 14 | |
| Dwie córki | 74 |
| Tydzień 15 | |
| Bez presji cierpienia? | 79 |
| Tydzień 16 | |
| Zmartwienie Lehára | 84 |
| Tydzień 17 | |
| Tabletki sacharyny | 89 |
| Tydzień 18 | |
| Niczemu nie winien... | 94 |
| Tydzień 19 | |
| Wolny — od czego, do czego? | 98 |
| Tydzień 20 | |
| Brzask jutrzenki | 103 |
| Tydzień 21 | |
| Cierpienie i sens? | 107 |
| Tydzień 22 | |
| Testament | 112 |
| Tydzień 23 | |
| Wędrówka po dwóch światach | 117 |
| Tydzień 24 | |
| O wartości osoby | 123 |
| Tydzień 25 | |
| O delikatności | 128 |
| Tydzień 26 | |
| Zdrowy upór | 133 |
| Tydzień 27 | |
| Wyśmiany lęk | 139 |
| Tydzień 28 | |
| Wjeżdżanie na drzewa | 144 |
| Tydzień 29 | |
| Kłamstwa i wyrzuty | 149 |
| Tydzień 30 | |
| Prelekcja z następstwami | 154 |
| Tydzień 31 | |
| Dziwne blokady | 159 |
| Tydzień 32 | |
| Czas podróży | 164 |
| Tydzień 33 | |
| Dawne marzenia | 169 |
| Tydzień 34 | |
| W złotej klatce | 174 |
| Tydzień 35 | |
| Oglądanie siebie w lustrze | 179 |
| Tydzień 36 | |
| Sprawianie radości | 184 |
| Tydzień 37 | |
| Rozum w półmroku | 188 |
| Tydzień 38 | |
| Nauka pływania | 192 |
| Tydzień 39 | |
| W przestrzeni bezczynności | 197 |
| Tydzień 40 | |
| Rozmowy pożegnalne | 202 |
| Tydzień 41 | |
| Przypadek a cud | 207 |
| Tydzień 42 | |
| Siwe włosy | 212 |
| Tydzień 43 | |
| Model kolisty | 217 |
| Tydzień 44 | |
| Ptaki na drucie | 223 |
| Tydzień 45 | |
| Kwiaty na dworcu | 227 |
| Tydzień 46 | |
| Zachować łzy | 232 |
| Tydzień 47 | |
| Wdzięczność | 236 |
| Tydzień 48 | |
| Cień traumy | 242 |
| Tydzień 49 | |
| Przebaczenie | 248 |
| Tydzień 50 | |
| Zwrot ku dobremu | 253 |
| Tydzień 51 | |
| Spojrzenie wstecz na życie | 257 |
| Tydzień 52 | |
| Wspomnienia | 262 |
| Wywiad radiowy z Autorką | 267 |
| Nota o Autorce | 293 |
Gmach myślowy logoterapii i analizy egzystencjalnej wiedeńskiego psychiatry i neurologa Viktora E. Frankla zawiera obok filozoficzno-antropologicznej podstawy założonej przez niego „trzeciej wiedeńskiej szkoły psychoterapii” liczne skarby mądrości, które warto przełożyć na język codziennej praktyki. Chodzi tu o zasady życiowe, które mogą zapobiegać nieszczęściu i umożliwiać doświadczanie szczęścia. Nieszczęście jest bowiem przeważnie efektem sprzecznych z sensem decyzji i/lub zjawiskiem towarzyszącym bezsensownemu cierpieniu, szczęście zaś stanowi przeważnie skutek uboczny sensownych decyzji i/lub spełnienie się radości odniesionej do pewnego sensu. Wprawdzie ani cierpienie, ani radość nie zależą — abstrahując od naszego pola manewru przy podejmowaniu decyzji — całkowicie od nas, niemniej jednak odgrywa tu rolę „przyczynek osoby”: nasz osobisty wkład, od którego zależy, w jakie psychiczne otchłanie może nas zepchnąć cierpienie i na jakie niebiańskie wyżyny potrafi wynieść radość. O takich właśnie „przyczynkach osoby” mówi ta książka.
Pragnie ona towarzyszyć Czytelnikom swymi 52 impulsami myślowymi tydzień w tydzień przez cały rok. Autentyczne historie dzieci i rodziców, mężczyzn i kobiet oraz niewielkie elementy zaczerpnięte z nauki stanowią materiał poglądowy, który komentowany z psychologicznego punktu widzenia ma unaocznić to, co istotne. Podobnie jak wszystkie wielkie prawdy są w gruncie rzeczy bardzo proste i oczywiste, ale trudno je pojąć, a jeszcze trudniej nimi żyć, tak przykłady wzięte z mojej ponadtrzydziestoletniej praktyki psychoterapeutycznej są proste, a przecież wiele mówiące. Opowiadają o tym, co dla człowieka dobre i co bolesne; o ludziach takich jak ty i ja. Aby te krótkie relacje w swojej funkcji ostrzeżeń i wzorców posłużyły dobru Czytelników i zmniejszyły ich ból — nie tylko w aktualnym roku, ale jeszcze długo poza nim — tego życzy
Elisabeth Lukas
opr. aw/aw