O Eucharystii. Medytacje i modlitwy

Wstęp i spis fragmentów

Praca zbiorowa

O Eucharystii
Medytacje i modlitwy

ISBN: 978-83-7580-007-4
wyd.: Wydawnictwo Salwator 2008

Wstęp

Tomik ten zawiera medytacje i modlitwy o Eucharystii, będące jakby okruchami z ołtarza łaski, którymi przed nami syciło już się wielu wierzących. Przy ich wyborze kierowano się chęcią przedstawienia krótkich refleksji osobistych. Każda medytacja lub modlitwa tu zawarta jest niezależna od innych, tak że mogłoby nam wystarczyć przeczytanie choćby tylko jednej strony.

Celem tej książeczki jest pomóc wiernemu bardziej świadomie uczestniczyć w Eucharystii, dając mu „punkt wyjścia” do spokojnego, wewnętrznego dialogu z Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie.

Co więcej mógł uczynić dla nas?

Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu cennych darów, lecz jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie, z własnej Osoby w Jej świętym człowieczeństwie, jest to też dar Jego dzieła zbawienia. Dzieło to nie odnosi się jednak wyłącznie do przeszłości, skoro „to, kim Chrystus jest, to, co uczynił i co wycierpiał dla wszystkich ludzi, uczestniczy w wieczności Bożej, przekracza wszelkie czasy i jest w nich stale obecne...”.

Gdy Kościół sprawuje Eucharystię, pamiątkę Śmierci i Zmartwychwstania swojego Pana, to centralne wydarzenie zbawienia staje się rzeczywiście obecne i „dokonuje się dzieło naszego Odkupienia”. Ofiara ta ma tak wielkie i decydujące znaczenie dla zbawienia rodzaju ludzkiego, że Jezus złożył ją i wrócił do Ojca dopiero wtedy, gdy zostawił nam instrument umożliwiający uczestniczenie w niej tak, jakbyśmy byli w niej obecni. W ten sposób każdy wierny może brać w niej udział i korzystać z jej niewyczerpanych owoców. Oto wiara, którą przez wieki żyły całe pokolenia chrześcijan. Tę wiarę Magisterium Kościoła nieustannie potwierdzało z radosną wdzięcznością za nieoceniony dar.

Jan Paweł II

Sakrament nadziei

Jezu, jakąż byłoby niewdzięcznością z mojej strony, gdyby Twoja ciągła obecność, znak Twojej wielkiej miłości, stała się dla mnie obojętna! Byłbym przed Tobą jak zgaszona świeca! Twoja miłość nie zadowoliła się samą obecnością; chciałeś jedności. Tak jak chleb łączy się z tym, kto go spożywa, tak i Ty chciałeś mi się oddać w chlebie, aby zjednoczyć mnie z Tobą. Twoje pragnienie zjednoczenia jest tak wielkie, że przyciągasz mnie, bym Cię mógł otrzymać wraz z obietnicą życia wiecznego. Gdyby nie zapewniała mnie o tym wiara, nigdy nie pomyślałbym, że Bóg zechciał stać się moim pokarmem.

Oddając samego siebie w Komunii, dajesz mi to wszystko, czym jesteś i co posiadasz. Spożywając Twoje Ciało, nie zmieniam Ciebie we mnie, lecz siebie w Ciebie. Jakże wielką pomocą jest dla mnie Komunia Święta! Uwalnia mnie od codziennych win i chroni od jeszcze większych.

Komunia Święta wprowadza do mojego upadłego i wątłego ciała ziarno Zmartwychwstania i nieśmiertelności, które pewnego dnia winno wzejść. To prawdziwy sakrament nadziei, który przygotowuje mnie do wiecznej uczty. To rękojmia życia wiecznego, ponieważ jest to Ciało Tego, który jest „życiem” (por. J 6,58; 14,6). Wraz z Komunią posiadam w mojej duszy całe niebo.

Francesco Bersini

Wybrane fragmenty

Wstęp

Co więcej mógł uczynić dla nas?

Sakrament nadziei

Być w komunii z Chrystusem

Bierzcie i jedzcie

Pobożnie Cię wielbię

* * *

Zbliżam się do Ciebie z wiarą i nadzieją

Chleb dla życia świata

Ofiara Jezusa