O tym, że Bóg jest najwyższy i niezmienny

Izydor z Sewilli tłumacz: Przekład i opracowanie Tatiana Krynicka SENTENCJE ISBN: 978-83-7505-847-5 wyd.: Wydawnictwo WAM 2012

Wybrane fragmenty Wprowadzenie O tym, że Bóg jest najwyższy i niezmienny O tym, że Bóg jest niezmierzony i wszechmocny O tym, że Bóg jest niewidzialny O tym, że Stwórcę należy poznawać, patrząc na piękno stworzenia O tym, że niekiedy powinniśmy przypisać Bogu podobieństwo do nas O tym, że nie powinno się przypisywać Bogu żadnej zmienności czasów

1. O tym, że Bóg jest najwyższy i niezmienny

1, 1. Bóg jest najwyższym dobrem, ponieważ jest niezmienny i w żaden sposób nie może ulec zepsuciu. Stworzenie natomiast jest dobrem, lecz nie najwyższym, ponieważ jest zmienne, tak że nawet jeśli jest dobrem, nie może jednak być dobrem najwyższym.

1, 2. Czymże jest nieśmiertelność Boga, jeśli nie Jego niezmiennością? Albowiem zarówno aniołów, jak i dusze cechuje nieśmiertelność, ale nie niezmienność. I dlatego tylko o Bogu mówimy, że jest nieśmiertelny¹, ponieważ tylko On jest niezmienny. Przecież dusza umiera, gdy sprzeniewierzając się Bogu, zwraca się od tego, co dobre, ku temu, co złe. Podobnie stało się z aniołem, który upadł, porzucając Boga.

1, 3. To, co istnieje, gdyż ma materię, jest zmienne, ponieważ niegdyś było bezkształtne, a przybrało pewien kształt. Ale to, co nie ma materii, jest niezmienne, tak właśnie, jak Bóg jest niezmienny. Niezniszczalność, nieśmiertelność, niezmienność prawdziwie i z samej Jego istoty właściwe są Bogu. Dlatego też słusznie wyniesiony jest ponad wszelkie stworzenie.

 źródło: photogenica.pl

1, 4. Zmienić się może działanie Boga, zamiar Jego się nie zmienia, ani nie jest On nieokreślony, chociaż w różnym czasie nakazywał różne rzeczy. Owszem, Bóg pozostaje ten sam, niezmienny i wieczny, a to, co jest w różnym czasie odpowiednie, rozważył i postanowił przed wiekami.

1, 5. Nie należy sądzić, że czym innym jest Bóg, czym innym Jego piękno, a czym innym Jego wielkość, podobnie jak patrząc na nas samych, stwierdzamy, że czym innym jest człowiek, czym innym piękno, ponieważ gdy zanika piękno, człowiek pozostaje. To dlatego człowiek, który tak pojmuje Boga, uznaje, że jest On cielesny, podczas gdy piękno i wielkość Boga są samym Bogiem.

1, 6a. Mówimy zatem, że Bóg jest niezłożony, czy dlatego, iż nie traci tego, co ma, czy też dlatego, że to, czym jest, nie jesz niczym innym niż to, co ma.
1, 6b. Jest rzeczą niewłaściwą zaliczać do wad to, co jest właściwe Bogu, jak chociażby prostotę, której nazwą niekiedy określają głupotę, mimo że nią nie jest. W Bogu jest przecież najdoskonalsza prostota. Według tej zasady należy dokonywać oceny również w pozostałych sprawach.

¹ 1 Tm 6, 16.

opr. ab/ab