Wyszukano wyników: 792
Czy wolno mi starać się o dziecko?
Taka właśnie jest uroda naszych życiowych decyzji – że nie mając pewności, musimy zawierzyć naszej moralnej intuicji, a potem nieustannie pilnować tego, żeby w żadnym momencie – niezależnie od tego, co by się w związku z tą podjętą przez nas decyzją nie zdarzyło – nie sprzeniewierzyć się woli Bożej.
Dlaczego jest tak ważne, żebyśmy zrozumieli, o co chodzi w Roku Jubileuszowym?
Zdarzyło się to chyba pierwszy raz w historii dominikanów, że generał zakonu poprosił wszystkie wspólnoty o włączenie się „w wielką modlitewną symfonię”. Poprosił, żebyśmy regularnie spotkali się na nabożeństwie, podczas którego odmówimy przynajmniej pięć dziesiątek różańca w intencji dobrych owoców nadchodzącego Roku Jubileuszowego. Moja wspólnota odpowiedziała na tę prośbę na piątkę z plusem – zresztą, po co ja się tym chwalę? – pisze o. Jacek Salij OP.
Skąd się bierze ta zawziętość?
Spróbujmy zastanowić się nad tym, skąd się bierze ta zawziętość, z jaką wiele współczesnych środowisk domaga się legalnej aborcji, włącznie z prawem do aborcji na życzenie. Bo przecież chyba wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że to, co działo się u nas w dniach czarnego marszu, to był jedynie odprysk pewnych tendencji ogólnoświatowych – zauważa w felietonie o. Jacek Salij, dominikanin.
„Łatwo zdrowemu być przeciw eutanazji” – powie ktoś. A jednak eutanazja to zawsze porażka miłości...
Gdy jest się zdrowym, można wysuwać argumenty za i przeciw eutanazji. Co jednak zrobimy, gdy sami będziemy w sytuacji terminalnej, gdy przyjdą bóle nie do zniesienia? Nie jest to łatwe pytanie, a jednak zasada pozostaje niezmienna: eutanazja to zawsze porażka miłości i nie powinna być proponowana jako rozwiązanie – zwraca uwagę o. Jacek Salij.
W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie...
Autorem tej pieśni jest ks. Karol Antoniewicz, który o cierpieniu wiedział bardzo wiele. Był szczęśliwym mężem i ojcem, ale utracił kolejno wszystkie pięcioro dzieci, a na koniec – miał wtedy zaledwie 32 lata – umarła mu żona. Inny na jego miejscu zapewne by się załamał, może nawet zacząłby Bogu bluźnić.. – pisze w felietonie przed świętem Podwyższenia Krzyża Świętego o. Jacek Salij OP.
Konklawe jako wydarzenie wiary
Na pewno nie jest tak, że towarzysząca tym wyborom modlitewna atmosfera czyni kardynałów niedostępnymi na różne, również negatywne, emocje, sympatie i antypatie, ambicje i niepotrzebne lęki. Wyborcy papieża są, tak jak my wszyscy, grzesznymi ludźmi. Jednak wolno domyślać się, że modlitwa wspomaga w nas to, co Boże, i utrudnia ujawnianie się tego, co grzeszne – pisze o zbliżającym się konklawe o. Jacek Salij OP.
Nowości w serwisie
- W USA powstaje rzeźba hinduistycznego bóstwa śmierci i wojny. Będzie wyższa od Statui Wolności
- Na pustyni jesteśmy sami przed Bogiem. Homilia ks. Pawlukiewicza na II niedzielę Adwentu
- Zginęło ponad 900 osób. Rząd wysyła poszkodowanym przeszło 30 tys. ton ryżu
- Nie bójcie się powołania! Papież wspomina polskich męczenników
- Teksańczyk dziękuje za działania w sprawie szczepionki przeciw COVID. „Zgony były ignorowane”
- Soborowa agresja. Święty Mikołaj nie zawsze używał wyłącznie siły argumentów
- Wielki nalot na Ukrainę. Zaatakowana większość obwodów
- Czy bać się Rosji? Będąc między młotem a kowadłem nie można bawić się w pacyfizm
- Czy bać się Rosji? Będąc między młotem a kowadłem nie można bawić się w pacyfizm ani grać na zwłokę
- Czy będzie nowa, lepsza wersja ustawy o kryptowalutach? „Trzeba tylko chcieć”
