Dla wszystkich chorych. Modlitwa południowa

Księga pociechy (fragmenty)

Dla wszystkich chorych. Modlitwa południowa

Marek Skwarnicki

KSIĘGA POCIECHY
Modlitwy dla chorych

ISBN: 978-83-7505-794-2
wyd.: Wydawnictwo WAM 2011

Spis wybranych fragmentów
Słowo wstępne
Dla wszystkich chorych
Modlitwa poranna
Dla wszystkich chorych
Modlitwa południowa
Dla wszystkich chorych
Modlitwy wieczorne

Dla wszystkich chorych

Modlitwa południowa

O godzinie dwunastej według miejscowych stref czasowych, wszyscy katolicy zwykli odmawiać modlitwę Anioł Pański. Na pewno odmawia ją duchowieństwo. Na przykład w Watykanie, jak w wielu innych kuriach biskupich na świecie, w południe wszyscy pracownicy, stojąc, modlą się w ten sposób. Jeżeli więc chcesz się pomodlić w południe, tam gdzie żyjesz, wiedz, że włączasz się w tę bardzo starą, sięgającą początków chrześcijaństwa modlitwę wszystkich członków Kościoła. Nie jest to modlitwa obowiązkowa. Ale jak człowiek jest chory, to przynosi mu ona otuchę. Gdzieniegdzie — w Polsce i na świecie — zachował się zwyczaj, że na Anioł Pański biją dzwony w kościołach.

Rozważmy, dlaczego ta modlitwa może dodawać człowiekowi choremu, cierpiącemu, a nawet pochłanianemu przez rozpacz, otuchy i pocieszać go. Warto zaznaczyć, że właściwie głównym obowiązkiem chrześcijan jest dodawanie ludziom otuchy. Najlepiej zapamiętywane fragmenty Ewangelii to te, gdy Chrystus pociesza ludzi — niezależnie, kim oni są.

Pociechę dla chorych, strapionych, cierpiących ból, może przynieść hymn ku czci Bogurodzicy — Akathistos — wywodzący się z prawosławnej tradycji Kościoła wschodniego, sięgający VI wieku po Chrystusie. Spolszczyłem go i jest używany w różnych klasztorach w Polsce. A oto fragmenty, którymi się możemy modlić każdego dnia podczas modlitwy Anioł Pański.

A kiedy skończył się czas oczekiwania Nadzieja zaświtała pokoleniu Adama i Ewy. Znużeni pracą i przygnębieni życiem ludzie Odkryli ją w sercach swoich.

Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.
Raduj się, Pogromczyni szatana, Mądrości odwieczna
Raduj się, druga Ewo, która pierwszej przebaczenie
niesiesz
Raduj się, Bramo niebieska, pod którą podnosi
się Adam
Raduj się, Matko nadziei na tym łez padole.
Raduj się, bo oto staje przed Tobą Zwiastun
dobrej nowiny
Raduj się, bo przez Ciebie Stwórca przemówił
do stworzenia
Raduj się, Dziewczę niewinne, Strumieniu,
w którym przegląda się słońce
Raduj się, Toni przejrzysta, którą światło
przenika.
Alleluja.
* * *

Przybył Anioł do Maryi i skłonił przed Nią
głowę,
Skrzydła rozłożył jak motyl nad kwiatem
w rajskim ogrodzie,
A cisza była dokoła i wiatr nawet nie śmiał
poruszyć liści na drzewie ani źdźbła trawy.
I poczęła z Ducha Świętego.
Raduj się, ludzkie łono, które Bóg wybrał na
mieszkanie
Raduj się, otchłani życia, którą Łaska nieba
wypełnia
Raduj się, Wybranko Miłości, która nie ma początku
ni końca
Raduj się, Głębio niezmierzona,
bo w Tobie spoczywa nowy Adam.
Raduj się, w Duchu Mocy łamiącym prawa
natury
Raduj się, Źródło przebaczenia z Ducha czerpiące
siłę
Raduj się, Niewinności, odwieczne Przebaczenie
Raduj się, Maryjo, bo Twoje serce żywi nadzieją
świat cały.
Alleluja.

* * *
Zatrzymały się gwiazdy na wielkich drogach
swoich
I zadziwione przystanęły na swoich orbitach
słońca,
Cały wszechświat zamarł na tę jedną chwilę,
Zanim padła Najświętszej Dziewicy odpowiedź:
Niech mi się stanie według słowa Twego.
Raduj się, Maryjo z postanowienia Boga
Raduj się, w pokorze swojej nie mająca granic
Raduj się, bo jesteś naszym mostem z ziemi do
nieba
Raduj się, Drabino Niebieska, po której Bóg
zstąpił.
Raduj się, przez aniołów wysławiany cudzie
Raduj się, cudów Chrystusowych początku
Raduj się, Pogromczyni księcia świata tego
Raduj się, Dawczyni odwiecznej Sprawiedliwości.
Alleluja.

* * *
I wyruszyły gwiazdy dalej w drogę odwieczną
I potoczyły się słońca po orbitach swoich,
Odetchnął nagle wiatr polny w ogrodach
Nazaret,
Otworzył do lotu Gabriel skrzydła swe potężne.
A Słowo stało się Ciałem i mieszkało między nami.
Raduj się, rzeką łaski porwana potężną
Raduj się, Gniazdo cudowne, w którym Duch
Święty zamieszkał
Raduj się, Matko ludów co przychodzą i odchodzą
Raduj się, bo otrzymały ludy obietnicę zbawienia.
Raduj się, Kolumno, na której wspiera się
Kościół
Raduj się, bo jesteś postawiona na znak przyjaźni
Pana
Raduj się, Drogo po której zstępuje na ziemię
Miłość
Raduj się, Maryjo, macierzyństwa pełnio.
Alleluja.

Na koniec pomódlmy się za zmarłych słowami: „Wieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niech im świeci na wieki. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen”.

opr. aw/aw

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama