Dzieci Mądrości

Jacek Bolewski SJ Inicjacja Mądrości. Dla życia, duchowości, teologii ISBN: 978-83-7516-447-3 Wydawnictwo Święty Wojciech 2012

Wybrane fragmenty Na początek — o Mądrości Dary Mądrości 1. Początkujący pielgrzym U początku Droga początkującego Początek i koniec 2. Mądrość udzielona z góry Znaki braku mądrości Mądrość i doświadczenie Mądrość oddolna, demoniczna Początkowa Mądrość 3. Dar Anioła Stróża Ostrzeżenie Jezusa Anielskie spojrzenie Dzieci Mądrości 4. Mój Przyjaciel Mój... Serdeczny Przyjaciel Postępowanie przyjaźni

Dzieci Mądrości

Zaczynam od modlitwy. Wyjawiłem wcześniej, że już od lat towarzyszy mi każdego rana modlitwa o Mądrość i że jej zawdzięczam otwarcie się na tajemnicę Niepokalanego Poczęcia, zwłaszcza gdy w słowach Mądrości, mówiącej o Bogu, że ją stworzył jako początek, rozpoznałem decydującą inspirację dla przyjęcia w tradycji Kościoła niepokalanego poczęcia Maryi. Gdy później zacząłem się przybliżać do rozważań o aniołach, dotarło do mnie, że właśnie w świetle Mądrości można pojąć je najgłębiej. I wtedy nasunęła mi się nowa modlitwa, która na miejsce dziecinnego wezwania do Anioła Stróża przynosi zmienioną, dorosłą jakby wersję:

Mój Aniele Stróżu Boży!
Dzięki Tobie się otworzy
ku Mądrości życia droga,
której pełnia jest u Boga.

Ostatnie dwa wersety łączą w jedno dwojakie znaczenie: u Boga jest pełnia — zarówno Mądrości, jak i drogi ludzkiego życia, które Mądrość oświeca... To połączenie wskazuje miejsce i misję Anioła Stróża. Dzięki swemu wpatrzeniu się w Boga i Jego Mądrość pomaga nam on w życiu, by nasza — moja — droga życiowa przybliżała się do Bożej Mądrości.

Więź Anioła Stróża z Mądrością jest uzasadniona w świetle słowa Bożego. Dawno już uwagę moją zwróciło to, że salomonowa modlitwa o Mądrość wspomina też o stworzeniu człowieka „w Mądrości” (Mdr 9,2), a dotyczy to nie tylko pierwszego człowieka, ale wszystkich. Dopiero niedawno jednak zauważyłem: dalsze słowa modlitwy króla Salomona wyrażają nadzieję, iż Mądrość go „ustrzeże” (fylaksei — 9,11), podobnie jak „ustrzegła” (diafylaksen — 10,1) człowieka po grzechu. Zainteresowało mnie, gdzie to samo greckie słowo pojawia się w Ewangelii; okazało się, że powraca tylko raz, i to w słowach przypomnianych przez złego ducha, iż aniołowie będą „strzegli” (diafylaksai) tego, który zaufał Bogu... Zatem strzeżenie ludzi przez Mądrość dokonuje się przez aniołów, których nazywamy stróżami a których Jezus określa jako zawsze wpatrzonych w Ojca.

Pozostaje kwestia, co można powiedzieć o stworzeniu naszych Aniołów Stróżów. I tu z pomocą przychodzi zarówno Pismo Święte, jak i Tradycja. Wprawdzie pierwsze rozdziały Księgi Rodzaju, gdzie Biblia mówi najpełniej o stworzeniu, nie zawierają nic o stworzeniu duchów niewidzialnych, ale Tradycja widziała to stworzenie w słowach o początku, w którym Bóg stworzył „niebo i ziemię” (Rdz 1,1,). W odróżnieniu od „ziemi” jako świata widzialnego, „niebo” łączone było nie tylko z widzialnym sklepieniem, ale przede wszystkim ze światem niewidzialnych duchów — aniołów. A jeszcze głębszą wizję początku znajdujemy w księgach mądrościowych Starego Testamentu, gdzie właśnie Mądrość ukazana jest jako pierwsze Boże stworzenie (por. Prz 8,22n), a to znaczy, że kolejne stworzenia były w niej ukryte i z niej się kolejno wyłoniły, poczynając od duchów, a skończywszy na człowieku, duchu wcielonym. I Tradycja precyzuje, że stworzenie w Mądrości Aniołów Stróżów kryło w sobie zapowiedź ludzi, z których każdy przy swoim stworzeniu zostaje złączony z odpowiednim Aniołem. O ile duch anielski pozostaje wpatrzony w Boga — zjednoczony z Nim w Mądrości — o tyle duch ludzki jako wcielony nie widzi niewidzialnego Boga, tylko jako stworzony na Jego obraz ma się do Niego przybliżać i upodabniać przez całe ziemskie życie.

W Aniele Stróżu mój obraz Boga zawiera się w pełni, do której ja — duch obdarzony ciałem — mam dopiero dojrzeć i rozwinąć się na drodze życia. Mój Anioł wpatrzony w Boga strzeże we mnie tego, bym się naprawdę rozwijał według obrazu, który on widzi zawsze — w Bogu. Gdy chcemy dojrzeć i stać się dorośli, potrzebujemy modlitwy do Anioła Stróża, by nam pomagał być jak on — dzieckiem Mądrości (por. Łk 7,35), dzieckiem Bożym, które daje się prowadzić Mądrości, by w każdej sytuacji życia rozpoznać jej działanie.

opr. ab/ab