To Ewangelia o trzech Miłościach do pokochania: o Bogu, drugim człowieku i o każdym z nas. Zaniedbanie którejkolwiek skutkuje od razu zakłóceniami w pozostałych. Czasem wystarczy tak niewiele, by zmieniło się tak wiele. Chwila, w której odrzucam bliźniego jest też zawsze założeniem kłódki sobie, a ta staje się kłodą rzuconą pod nogi samemu Bogu. 

Kilka lat temu próbowałem absolutną więź tych trzech Miłości wyrazić wierszem: Bóg – człowiek, człowiek – bliźni, sam człowiek. Wierszowi nadałem tytuł „Niuans”, bo okazuje się, że trzeba tak niewiele, by głos piekła egoizmu był łudząco podobny do głosu pragnących wspólnoty. Nieśmiało się tym tekstem z Państwem dzielę w dniu, w którym Pan prosi nas byśmy nie bali się kochać Jego, drugiego człowieka i siebie samych. W tej ważnej kolejności. 

Niuans

Piekło

nie ma takiego
wśród nas
który by
potrzebował
drugiego 
by wzrastać

Czyściec

nie ma takiego 
wśród nas
który by 
nie potrzebował 
drugiego 
by wzrastać

Raj

nie ma takiego
wśród nas
który 
nie potrzebował
drugiego
by wzrastać

Wiersz z książki "Wiklina", Katowice 2022, s. 42.