Według relacji św. Mateusza dwoma pierwszymi uczniami, których powołał Jezus byli Piotr i jego brat Andrzej. Dziś w liturgii wspominamy św. Andrzeja Apostoła, a Kościół daje nam do medytacji fragment opowiadający o powołaniu pierwszych uczniów. To wydarzenie było nowym początkiem życia przyszłych Apostołów. Decyzja pozostawienia wszystkiego i pójścia za nauczycielem z Nazaretu była decyzją, która odmieniła ich historię.

Jak każda decyzja tak i ta, wiązała się z pewnym ryzykiem, a następnie z gotowością ponoszenia konsekwencji swojej decyzji. Ani Piotr, ani Andrzej, ani żaden z pozostałych Apostołów i uczniów Chrystusa nie mógł przewidzieć, dokąd ich zaprowadzi to ryzykowne posunięcie. Aby na głos wędrownego nauczyciela „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi” – porzucić wszystko i natychmiast wyruszyć w drogę, trzeba mieś wielką ufność względem Niego i zobaczyć w Nim kogoś więcej niż tylko wędrownego nauczyciela.

Jezus w ten lub podobny sposób odmienił miliony ludzkich historii. Ci, którzy mu zaufali są w drodze albo już odnaleźli swoją drogocenną perłę. Święci bracia Piotr i Andrzej już radują się przebywaniem w królestwie Bożym. My jeszcze jesteśmy w drodze, ale już żyjemy nadzieją życia wiecznego, a mając tak wielkich orędowników w Niebie możemy z odwagą stawiać kolejne kroki na drodze zbawienia.