Kolejne artykuły Wyznania wiary, wraz z dobranymi obrazami, opatrzonymi krótką analizą i komentarzem teologicznym p.t. Widzę, więc wierzę
Matthias Grünewald,
Zmartwychwstanie
W górnej części obrazu przedstawiona jest rozświetlona postać Chrystusa unoszącego się ku Niebu. Za plecami Zbawiciela eksploduje kula czerwonożółtego światła, które jest tak silne, że rysy Jezusa stają się niewyraźne; promienie świetlne wydobywają się z ran na nogach i uniesionych rękach oraz w boku. Poniżej postaci Zbawiciela leżą porażeni światłem żołnierze. Żaden z nich nie jest w stanie spojrzeć do góry. Czerwień okrycia Jezusa jest symbolem zwycięstwa i przypomina o męczeństwie, biel o niewinności. Wyeksponowane otwarte dłonie i rany Zbawiciela to dowód dokonanego dzieła Zbawienia.
Pan zmartwychwstał nocą, bo tylko ona była godnym świadkiem tej chwili. Pomimo swej ciemności zajaśniała pełnią blasku chwały Pańskiej. Jezus Chrystus jest słońcem, które nie zna zachodu i oświeca nas swoim światłem. On skruszył kajdany śmierci i triumfalnie wychodzi z grobu. Powstał z martwych, bo sam jest Życiem. Dzięki temu wydarzeniu Bóg połączył Niebo i Ziemię, sprawy boskie i sprawy ludzkie. Już nie żyjemy dla siebie, lecz dla Tego, który za nas umarł i zmartwychwstał. W Jego świętych ranach, które jaśnieją chwałą, jest nasze zdrowie. Alleluja.
Wszystkie omawiane obrazy | |||||
opr. ab/ab