Żydzi, którzy dobrze znali Stary Testament, żyli nadzieją, że kiedyś zostaną zaproszeni na ucztę niebieską. Byli przekonani, że zasłużyli sobie na to, ponieważ są potomstwem Abrahama, członkami narodu wybranego. Jezus dziś wyprowadza ich z błędnego myślenia. Przynależność do tej czy tamtej grupy etnicznej, narodowej lub religijnej nie daje jeszcze gwarancji zbawienia.

Przyjrzyjmy się czynom bohaterów dzisiejszej Dobrej Nowiny. Kiedy wybija godzina udania się na ucztę, ich serca zajęte są innymi, przyziemnymi sprawami. Jeden udaje się na pole, drugi do swojego kupieckiego biznesu, a inni znieważają sługi Boga i ich zabijają. To alegoria, która obrazuje dokładnie to, co arystokracja żydowska uczyniła najpierw z prorokami, a potem także z Mesjaszem.

Właśnie dlatego okazali się niegodnymi uczty Królestwa Bożego. Bóg zatem kieruje swoje zaproszenie do wszystkich, zarówno dobrych, jak i złych, tych, którzy przestrzegają prawa, jak i tych, którzy na skutek niewiedzy lub innego zaniedbania prawa nie przestrzegają. Jednak od każdego wymagane jest nawrócenie i przemiana swojego postępowania. Wyraża to weselna szata, którą powinniśmy się przyodziać, zanim wejdziemy na ucztę Królestwa Bożego. Zechciejmy się zatem przyodziać w świętość naszego postępowania, abyśmy nie zostali wyrzuceni precz z uczty niebieskiej w otchłań, tam gdzie „będzie płacz i zgrzytanie zębów”.